رشد توده های غیر سرطانی با نام فیبروم در رحم خطرات و عوارض زیادی در پی دارد که از شایع ترین آنها باید به خونریزی های وسیع و دردهای لگنی و شکمی اشاره کرد.
متخصصان با روش های تخصصی مانند میومکتومی اقدام به برداشتن فیبروم های رحمی کرده و سلامت و عملکرد طبیعی این عضو مهم را به حالت قبل باز می گردانند.
اگر متخصصان با جراحی میومکتومی، فیبروم ها را از رحم خارج کنند، مشکلاتی همچون درد لگن، خونریزی های نامنظم و پریودهای شدید رفع می شود.
میومکتومی یک روش درمانی موثر برای تمامی بانوان است که با فیبروم های وسیع مواجه هستند، این جراحی در شمار درمان های کاربردی قرار گرفته و از نظر متخصصان فرایندی تایید شده می باشد.
اگر بانوان با مشکلاتی همچون فیبروم، تکرر ادرار، خونریزی نامنظم و یا سیکل قاعدگی شدید مواجه باشند کاندیدای مناسبی برای عمل میومکتومی خواهند بود.
آیا جراحی میومکتومی راه مناسبی برای برداشت فیبروم های رحمی است؟
زمانی که پزشک تشخیص قطعی خود را مبنی بر وجود فیبروم در رحم می گذارد، بانوان با نگرانی های زیادی مواجه شده و سعی دارند با بهترین روش درمانی این عارضه را بهبود ببخشند.
متخصصانی که در زمینه زنان و زایمان فعالیت دارند، برای درمان و رفع فیبروم های رحمی جراحی میومکتومی را روشی کاربردی دانسته و معتقدند که به این واسطه می توانند سلامت رحم را حفظ کنند.
جراحی میومکتومی به منظور رفع فیبروم ها انجام می شود و به دو صورت شکمی یا لاپاراسکوپی انجام می پذیرد.
انجام جراحی میومکتومی به روش لاپاراسکوپی کمترین میزان جراحت و عوارض را برای بانوان به همراه دارد و در شمار عمل های کم خطر قرار می گیرد.
با انجام این عمل پزشک می تواند ضمن ایجاد یک برش کوچک در سطح شکم به بخش آسیب دیده دسترسی پیدا کرده و با ایجاد اصلاحات لازم فیبروم ها را خارج می کنند.
دوره نقاهت و بهبودی کامل بعد از میومکتومی لاپاراسکوپی ۳ تا ۴ هفته خواهد بود اما اگر پزشک با انجام میومکتومی شکمی اقدام به برداشت فیبروم های رحمی کند، دوره نقاهت کمی حساس تر سپری می شود.
معمولاً این روش برای فیبروم های بسیار بزرگ کاربرد داشته و بهبودی کامل پس از ۴ الی ۶ هفته حاصل می گردد.
اگر فیبروم ها بسیار کوچک و جزئی باشند متخصصان به واسطه میومکتومی هیسترسکوپی اقدام به برداشت این توده ها می کنند و عموم بانوان می توانند با انجام این روش درمانی از آسیب های ناشی از فیبروم ها دور مانده و سلامت رحم حفظ می گردد.
انواع روش های میومکتومی
جراحی میومکتومی را می توان به روش های مختلفی انجام داد.
بسته به اندازه، تعداد و محل فیبروم های شما، ممکن است واجد شرایط میومکتومی شکمی، میومکتومی لاپاروسکوپی، میومکتومی رباتیک یا میومکتومی هیستروسکوپی باشید. در زیر هر نوع میومکتومی را توضیح داده شده است:
میومکتومی لاپاراتومی
در میومکتومی شکمی (لاپاراتومی)، جراح متخصص برش شکمی باز برای دسترسی به رحم و برداشتن فیبروم ایجاد می کند.
معمولا در صورت امکان پذیر بودن جراح برش کم و افقی ایجاد می کند.
برش های عمودی نیز برای رحم بزرگتر ایجاد می شود.
میومکتومی شکمی
جراحی میومکتومی شکمی به عنوان میومکتومی باز نیز شناخته می شود.
میومکتومی شکم یک روش جراحی بزرگ است. این روش شامل ایجاد یک برش از طریق پوست در قسمت تحتانی شکم، معروف به برش خط بیکینی، و برداشتن فیبروم از دیواره رحم است.
پس از ایجاد برش، عضله رحم با استفاده از چندین لایه بخیه به هم بخیه می شود.
میومکتومی لاپاراسکوپی
میومکتومی لاپاروسکوپی یک روش کم تهاجمی برای برداشتن فیبروم رحم می باشد.
جراح چهار برش کوچک در شکم ایجاد می کند و سپس از لاپاراسکوپ (وسیله ای که حاوی نور و دوربین فیلمبرداری است) استفاده می کند.
در طی این روش، جراح عمل جراحی را روی یک مانیتور ویدئویی تماشا می کند.
میومکتومی هیستروسکوپی
نوع دیگر این روش، میومکتومی هیستروسکوپی برای برداشتن فیبروم های زیر مخاطی واقع در حفره رحم انجام می شود.
با این روش، فیبروم ها با استفاده از ابزاری به نام رزکتوسکوپ هیستروسکوپی برداشته می شود که از طریق واژن و کانال دهانه رحم به داخل حفره رحم انتقال داده می شود.
میومکتومی واژینال
میومکتومی واژینال یک روش کم تهاجمی برای برداشتن فیبروم های زیر مخاطی یا پولیپ های آندومتر است که در حفره رحم یافت می شوند. میومکتومی به عنوان هیستروسکوپی نیز شناخته می شود.
هنگامی که میومکتومی واژینال انجام می شود، هیچ برشی ایجاد نمی شود، بنابراین بهبودی سریع و عوارض بسیار نادر است.
آیا میومکتومی باعث نازایی می شود؟
پس از ابتلا به فیبروم های رحمی بانوان با این نگرانی مواجه هستند که آیا با وجود این عارضه و انجام راه های درمانی مانند میومکتومی می توانند بدون محدودیت برای بارداری اقدام کنند یا خیر.
تحقیقات انجام شده نشان می دهد که میومکتومی یک روش درمانی ایمن برای برداشت فیبروم های رحمی است و بعد از این عمل بانوان هیچ محدودیت و مشکلی برای بارداری نخواهند داشت.
با این حال به طور قطعی می توان گفت که میومکتومی باعث نازایی نمی شود بلکه در این جراحی پزشک تمام تلاش خود را به کار گرفته تا بخش های مهم رحم را حفظ کنند تا بانوان جوان بتوانند به راحتی برای بارداری اقدام نمایند.
بعد از انجام جراحی بانوان می توانند برای بارداری اقدام کنند، اما به یاد داشته باشید که در این شرایط بهتر است که تحت نظر متخصصان قرار گرفته و پیش از اقدام به بارداری مجدداً وضعیت و سلامت رحم را بررسی کنید.
همواره به یاد داشته باشید که بعد از میومکتومی باید روند رشد فیبروم ها ارزیابی شود زیرا امکان عود مجدد آنها وجود دارد.
همچنین مهم است که بعد از جراحی تا بهبود کامل زخم ها کمی صبور بوده تا مبادا مشکلاتی همچون عفونت اختلالی را در بارداری بانوان به وجود آورد.
اقدامات قبل از جراحی فیبروم
بیمار باید 8 ساعت قبل از عمل ناشتا بوده و از خوردن و آشامیدن اجتناب کند.
استفاده از داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین و ویتامین ها طبق توصیه پزشک حداقل یک روز قبل از عمل باید قطع شود.
فرد همچنین باید در مورد داروهایی که مصرف می کند با متخصص زنان صحبت کند.
پس از عمل باید آنها را با خود بیاورید زیرا در انجام برخی فعالیت ها به کمک نیاز خواهید داشت.
باید یک تا دو روز پس از عمل در بیمارستان بستری شوید، قبل و بعد از عمل به توصیه های متخصص توجه و عمل کنید.
مراقبت های بعد از عمل میومکتومی
بهبودی از میومکتومی شکمی چهار تا شش هفته زمان می برد.
در این مدت باید از بلند کردن اجسام سنگین یا هر گونه فعالیت شدید خودداری کنید.
اگر بتوانید در خانه بمانید، ممکن است به شما توصیه شود که چهار تا هشت هفته از کار خود مرخصی بگیرید.
مهم است که در دوران نقاهت با پیاده روی روزانه فعال بمانید. عدم تحرک می تواند خطر ترومبوز ورید عمقی را افزایش دهد.
بعد از میومکتومی می توانید رژیم غذایی عادی خود را ادامه دهید.
در صورتی که مشکلات معده دارید، غذاهای کم‌چرب مانند برنج ساده، مرغ کبابی، نان تست و ماست میل کنید و مایعات فراوان بنوشید.
باید تا شش هفته پس از عمل از رابطه جنسی خودداری کنید. به طور کلی، در طول دوره نقاهت نباید چیزی وارد واژن شود.
امکان دارد برای چند هفته ترشحات قهوه ای یا قهوه ای مایل به قرمز یا خونریزی واژینال خفیف یا لکه بینی داشته باشید که طبیعی می باشد.
با این حال، ممکن است پریود شما در دو دوره اول بعد از عمل زودتر یا دیرتر شروع شود و ممکن است دردناک‌تر یا سنگین‌تر از حد معمول باشد.
عوارض شایع میومکتومی
ممکن است بعد از انجام جراحی بانوان عوارضی را تجربه کنند که مهمترین آنها را در این مطلب برایتان خواهیم گفت.
به یاد داشته باشید که همه جراحی ها خطراتی همچون عفونت و خونریزی را به همراه دارند اما این عارضه در پی انجام میومکتومی در موارد محدود اتفاق می افتد.
مشکل دیگری که بانوان مبتلا به فیبروم های رحمی تجربه می کنند، عود مجدد این آسیب است.
ممکن است بانوان پس از پدیدار شدن فیبروم های رحمی نیاز به عمل های جراحی داشته باشند و این مسئله آسیب های زیادی را برای رحم به همراه دارد.
گاهی اوقات در پی انجام جراحی، بافت رحم ضعیف تر شده و یکپارچگی آن از بین می رود در چنین شرایطی ممکن است بانوان عوارضی همچون پارگی دیواره رحم را تجربه کرده و این مسئله برای بانوانی که تمایل به بارداری دارند خطرآفرین و محدود کننده خواهد بود.
در پی برداشتن فیبروم ها به روش میومکتومی ممکن است بانوان خونریزی های وسیع را تجربه کنند، کم خون شدن بدن عواقب زیادی به همراه داشته و ممکن است هوشیاری فرد را تحت تاثیر قرار دهد.
احتمال ایجاد اسکار پس از برداشت فیبروم به روش میومکتومی شکمی کاملاً شایع است، ممکن است علاوه بر ایجاد اسکار چسبندگی رحم اتفاق افتاده که عموماً عارضه ای نادر خواهد بود.
یکی از مهمترین عوارضی که در پی انجام میومکتومی سلامت بانوان را تهدید می کند، بارداری بعد از جراحی است.
از آنجایی که پزشک ضمن میومکتومی بافت های آسیب دیده را برداشته و فیبروم ها را خارج می کند ممکن است رحم کمی آسیب پذیر باشد و در حین بارداری به ویژه در ماه های بالاتر با بزرگتر شدن جنین و فشار به دیواره های رحم مشکلات مختلف اتفاق می افتد.
اگر بعد از جراحی بانوان با کم خونی شدید مواجه شوند مشکلاتی همچون بی حالی، ضعف و رنگ پریدگی اتفاق می افتد، نیاز است که بعد از عمل بانوان از مکمل های آهن و انواع ویتامین ها استفاده نمایند تا عوارض ناشی از جراحی را متحمل نشوند.
بعد از انجام جراحی وضعیت رحم در فواصل زمانی کوتاه ارزیابی می شود و در صورت نیاز متخصصان هورمون درمانی را الزامی دانسته تا بتوانند شرایط و عملکرد رحم را به حالت طبیعی بازگردانند.
این مسئله مستلزم مراقبت های طولانی مدت است و ممکن است برای بانوان کمی محدود کننده باشد، اما مهم است که تحت نظر پزشک تمامی توصیه ها و موارد گفته شده را انجام دهید تا مبادا عوارض خطرناک را تجربه کنید.
چه شباهتی بین زایمان سزارین و جراحی میومکتومی وجود دارد؟
ذهنیت برخی از بانوان در مورد جراحی میومکتومی این است که روند انجام عمل را مشابه با سزارین می دانند.
این تفکرات تا زمانی درست است که جراحی به صورت شکمی انجام شود و متخصصان جراحی باز را به لاپاراسکوپی ترجیح دهند.
زمانی که آسیب دیدگی رحم بسیار زیاد است و توده های فیبروم بزرگ تر از حد معمول هستند، متخصصان برای خارج کردن این توده های خوشخیم از جراحی شکمی استفاده می کنند.
عملی که در این ناحیه انجام می شود، شباهت زیادی به سزارین داشته و عموماً با بیهوشی یا بی حسی موضعی عمل آغاز می شود.
برای انجام این جراحی پزشک برشی کوچک را در بخش انتهایی شکم انجام داده تا دسترسی بهتری به رحم داشته باشند.
پس از پاکسازی رحم از فیبروم ها محل برش به واسطه بخیه های جذبی یا سطحی به یکدیگر متصل شده و دوره نقاهت آغاز می شود.
بعد از انجام میومکتومی به روش شکمی نیاز است که حداقل دو هفته از سلامت خود مراقبت کرده و تا بهبود کامل زخم ها و بخیه ها از انجام هرگونه فعالیت های جسمانی و تحرک زیاد خودداری نمایید.
سوالات متداول
چه مدت بعد از میومکتومی می توان برای بارداری اقدام کرد؟
پس از 6 هفته از عمل می توانید برای بارداری اقدام کنید.
آیا میوم بعد از میومکتومی عود خواهد کرد؟
از عوارض این عمل عود میوم می باشد که بروز این عارضه با اندازه و تعداد فیبروم هایی که خارج شده ارتباط مستقیم دارد.
روند بعد از جراحی میومکتومی با روش هیستروسکوپی چگونه است؟
به دلیل اینکه در این عمل برش و بخیه ای ایجاد نمی شود، بیمار بعد از 6 تا 8 ساعت می تواند از بیمارستان مرخص شود.
این عمل از انجام فعالیت های روزمره شما را باز نمی دارد.
